Actualiteit nieuw
Alleen verbinding geeft de miljoenennota zin
Alleen verbinding geeft de miljoenennota zin We staan aan de vooravond van
De situatie in Afghanistan lijkt soms uitzichtloos. Na de overname van de Taliban hebben donoren zich teruggetrokken en is de economie geruïneerd. Hoewel officiële samenwerking met het regime geen optie is, ontstaan er toch initiatieven om de bevolking te helpen. Hague helpt daarbij, want Afghanistan mag niet van de politieke agenda verdwijnen, schrijft Marloes Borsboom-Turabaz, Senior Advisor bij Hague.
Na de invasie door de Sovjet-Unie vluchtte Ehsan Turabaz begin jaren 80 uit Afghanistan. Hij was 21 toen hij in Nederland aankwam, waar hij ging studeren: politicologie en daarna internationale betrekkingen. Turabaz maakte carrière binnen Ikea, waar hij het schopte tot manager international sales. Maar hij werd in Nederland vooral bekend als ‘Mister Afghanistan’. Zijn diplomatieke gaven bezorgden Turabaz een benoeming tot honorair consul. Iedere Afghaan die iets in Nederland wilde, kon bij hem terecht voor advies, net als iedere Nederlander die iets in Afghanistan wilde. Turabaz bracht mensen in verbinding en kreeg veel voor elkaar. In maart 2022 overleed hij op 63-jarige leeftijd, nadat twee jaar eerder kanker bij hem was geconstateerd.
Waarom ik dit schrijf? Ik was getrouwd met Ehsan en ik vind het belangrijk dat er aandacht blijft voor de Afghaanse zaak. Mijn collega’s bij Hague vonden dat allemaal, want zij hebben in mijn afwezigheid besloten zich ervoor te willen blijven inzetten. Dit is hard nodig, zeker na het vertrek van Nederland, nu twee jaar geleden na twintig jaar betrokkenheid, en de machtsovername door de Taliban waardoor er heel veel honger en armoede is. Het is in het belang van de bevolking van Afghanistan dat het zich kan blijven ontwikkelen. Maar het is ook in het het belang van Nederland en het westen dat de rust in de regio bewaard blijft, en dat het land zich ten positieve keert, hoe uitzichtloos het soms ook lijkt.
De meeste collega’s bij Hague houden zich dagelijks bezig met de energietransitie, recycling, landbouwpolitiek en de machinaties in Den Haag en Brussel. Maar via de Stichting Hart voor Afghanistan zetten we ons ook in voor het geboorteland van Ehsan. Vele van mijn collega’s bij Hague hebben in hun werkzame leven met Afghanistan te maken gehad, zich er al eerder voor ingezet of zijn er zelfs voor langere tijd geweest. Daarom is er bij Hague ruimte voor Afghanistan, want dat mag niet van de politieke agenda wegzakken.
Laten we niet vergeten dat er in de 20 jaar tussen 2001 en 2021 veel is bereikt in Afghanistan. Niet iedereen realiseert het zich misschien, maar de positie van vrouwen en meisjes verbeterde in die periode aanzienlijk. Bijna het hele land kreeg toegang tot elektriciteit. Afghanen zijn negatief over het optreden van het Amerikaanse leger, maar de Nederlandse militaire missie en de 3D-aanpak (diplomatie, democratie en defensie) kunnen op waardering rekenen. Er is veel aan wederopbouw gedaan.
Ehsan was in de jaren ‘80 een van de eersten, maar in de decennia die volgden kwamen er duizenden Afghanen naar Nederland. Voor veel mensen is het een onzichtbare groep. Niet zelden gaat het om hoogopgeleide mensen, die arts of jurist zijn. Ze zijn opgegaan in de Nederlandse samenleving, net als Ehsan destijds. Die goede integratie gaat gepaard met een actieve betrokkenheid bij hun land van herkomst. Velen hebben het gevoel dat hun land in de steek is gelaten en daarom willen ze iets doen.
En ik wil ze daarbij helpen. Na de val van Kabul is veel afgebroken van wat er was opgebouwd. De elektriciteits- en voedselvoorziening hapert, waardoor afgelopen winter, toen het 20 graden vroor, mensen omkwamen van de honger. De economische infrastructuur is ingestort, waardoor een groot deel van de 38 miljoen inwoners van Afghanistan in ontreddering is achtergebleven. De Taliban hanteren een onverdraagzame en verwerpelijke ideologie, die vrouwen en meisjes uitsluit van het openbare leven.
Het ministerie van Buitenlandse Zaken kan daarom niet formeel samenwerken met het Afghaanse regime. Toch is de ambassadeur van Afghanistan nog steeds actief in Den Haag. Er zijn veel mogelijkheden om samenwerking te zoeken met lokale organisaties zodat we de leefomstandigheden ter plekke verbeteren. Dat gebeurt ook. Tijdens rondetafelgesprekken bij Buitenlandse Zaken zijn een serie onderwerpen geïdentificeerd, voornamelijk op het gebied van medische zorg, maar ook ondernemerschap, onderwijs en landbouw staan op de agenda.
Een project dat nu van de grond komt gaat over het terugdringen van de moeder/kindsterfte. Nadat de Taliban aan de macht kwam en vrouwelijke artsen niet meer mochten werken, moesten veel kraamklinieken noodgedwongen hun deuren sluiten. Op aandringen van de Verenigde Naties en het Rode Kruis staat de Taliban sinds kort toe dat er opnieuw kraamcentra worden geopend en dat vrouwelijke artsen er hun werk kunnen doen. Mede dankzij Afghaanse artsen in Nederland, die online lokale artsen en verpleegkundigen opleiden.
Zo zijn er veel initiatieven mogelijk, zonder dat het meteen politiek wordt gemaakt. Via de stichting zullen we aandacht blijven vragen voor al deze initiatieven, en proberen om mensen bij elkaar te brengen die samen vooruitgang kunnen boeken, net zoals Ehsan dat als honorair consul en via zijn stichting Vrienden van Afghanistan altijd deed.
Wilt u meer weten over de Stichting of de rol van Hague Corporate Affairs? Neem dan contact op met Marloes Borsboom-Turabaz via borsboom@hague.company. Marloes komt graag met u in contact.
Alleen verbinding geeft de miljoenennota zin We staan aan de vooravond van
Invloed bij lokale politiek Op 16 maart 2022 vinden de gemeenteraadsverkiezingen plaats.
Wie is Marloes Borsboom-Turabaz? Ik krijg veel energie van nieuwe uitdagingen, liefst
